بخشی از مطلب در خصوص ذات و ماهیت معماری لوئی کان بهترین تفسیر از آن (دیوید رینهرت) همکاروی است. او می گوید طراحی هر بنایی برای کان همسان با طراحی یک معبد مذهبی است. موسسه زیست شناسی سالک در سن دیگو همانند معبدی برای علم، ساختمان های دولتی در داکا معابدی برای دولت و کتابخانه آکادمی فلیپس اکستر معبدی برای اموختن علاوه بر خلوص حجمی و نحوه استقرار بنا در سایت، سلسله مراتب دسترسی به فضای اصلی کتابخانه موید این ادعاست. ورودی بنا هم تراز با سطح زمین است و مخاطب به فضایی با سقفی کوتاه وارد می شود بی آنکه تصوری از ساختار فضایی بنا را متصور شود. آنگاه دو پلکان منحنی شکل بتنی وی را به طبقه بالا راهنمایی می کنند.
انجا که شخص خود را در آتریومی عظیم می یابد که تمامی اضلاع آن را قفسه های کتاب پوشانده است و نور طبیعی از سقف به درون و جداره های آتریوم می تابد. دایره هایی عظیم در دیواره های بتنی چشم هر بیننده ای را متحیر می کند و صلابت و استواری بنا در نگاه نخست درک می شود. کان برای تاثیرگذاری بیشتر بر مخاطب ارتفاع آتریوم را ۱۵٫۸ متر و عرض مربع قائده را ۹٫۸ متر انتخاب کرده است.اندازه هایی که در معماری یونان باستان به عنوان نسبت های ایده آل به کار رفته اند. در نورگیر سقف آتریوم سازه ای بتنی مرکب از یک مربع و قطرهای آن به چشم می خورد که علاوه بر نقش سازه ای جهت تاکید بر اهمیت و نقش فضایی در ابعاد و عمق اجزا آن اغراق شده است. لویی کان تاثیرات فضایی چنین سقفی را در کلیسای روچستر چندین سال قبل از طراحی کتابخانه ازموده بود کان در این بنا نیز باردیگر تسلط خود را برسازه و محاسبات اشکار ساخته و چنان سازه و معماری را باهم پیوند زده و در جهت خواسته های خود از انها استفاده می کند که دیگر تفکیک این دو از یکدیگر ناممکن می نماید. بدین ترتیب ساختار فضایی بنا را می توان با دقت در ساختار سازه بنا درک نمود. چنانچه در تصاویر مشاهده می شود کتابخانه از سه مربع فضایی تشکیل شده است. نخست مربع بیرونی که پوسته ای آجری دارد و تمامی فضای مطالعه را در خود جای داده است. دوم مربعی بتنی که تمامی قفسه های کتابخانه در ان قرار دارد و سوم مربعی تهی که همان آتریوم مرکزی است. چنانچه مشاهده می شود مصالح اجر سرخ رنگ به درون فضای نخست نفوذ کرده و حال و هوای بخش مطالعه را گرم و صمیمی می سازد. لویی کان که اعتقادی به سالن های وسیع مطالعه عمومی نداشته است در این کتابخانه سعی نموده تا هر شخص فضایی مستقل، دنج و ارام را در اختیار داشته باشد. این فضا از یکسو به قفسه های کتاب دسترسی داشته و از سوی دیگر نور طبیعی را دریافت می کند. برای تمرکز بیشتر پنجره های وسیع بنا بالاتر از خط دید انسان قرار گرفته اند در حالی که دو پنجره کوچک نیز متناسب با نور میز مطالعه تعبیه شده که جهت تنظیم و کنترل نور قابل باز و بسته شدن می باشند. این پنجره های در نمای خارجی نیز در بافتی ازز جنس چوب و در زیر بازشوهای وسیع قابل تشخیص می باشند. فضای نگهداری قفسه ها نیز همچون فضای مطالعه گرداگرد آتریوم قرار کرفته است. ساختار بتنی از فضا وزن بسیار سنگین ۲۵۰ هزار جلد کتاب را می تواند تحمل کند و قرارگیری ان به نحوی است که فضاهای مطالعه را از هیاهوی آتریوم دورساخته و مخزن را از تابش مستقیم افتاب مصون می سازد. موفقیت این طرح و رضایت اعضای اکادمی از انتخاب کان به عنوان طراح بنا از میان سایرگرینه های بنامی نظیر پل رودولف، فیلیپ جانسون و آی ام پی جوایزی رابرای این معمار توانمند به ارمغان اورد. لویی کان شش سال پس از اتمام کتابخانه (۱۹۴۷) در حالیکه از سفری کاری به هندوستان بازمی گشت در ایستگاه راه آهن پنسیلوانیا در گذشت.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
